Rozdział 2: Simplemente se olvidan

Deshacerse de lo que obstruye mis movimientos...
Puste miejsca mojego życia, mojego istnienia... Dziury, przez które wydobywa się puch - moje wspomnienia, moja przeszłość. Gdy się rodzisz poszewka jest cała. Każde użycie, potknięcie pozostawia na niej wgniecenie... Wgniecenie można wyrównać, sprawić aby zanikło. Jednak zdaża się, że poduszeczka zostaje naderwana na skutek jakiegoś wydarzenia, które wywołało wiele zmian w twoim życiu. Wtedy wydobywa się puch. Puch nie może mieszać się z powietrzem-teraźniejszością. Puch przysłania wzrok, nie pozwala pędzić na przód... Pod żadnym pozorem, nigdy nie dopuść do rozerwania poduszeczki. Zszyta już nigdy nie wróci do swojej świetności...
Kayla
Zanurzone ciało w białej pierzynie. Czujesz jak wypełnie przestrzeń wokół ciebie, jak szczelnie wpasowuje się w twoje ciało, staje się jego częścią, współgra z nim. Promienie słońca delikatnie łaskoczą twoje powieki, ocieplają twarz. Przeciągasz się, pragniesz, aby ta chwila trwała wiecznie...
Pippp, pippp, pippp, pippp, pippp,pippp, pipppppp....
Trzask. Ręka ląduje na wyświetlaczu komórki. Pisk ustaje. Zwlekam się na podłogę, opieram plecami o łóżko:
- Kolejny dzień, kolejna gra - mruczę pod nosem.
"Tylko karty wciąż te same" - odzywa się głos w mojej głowie i jak zwykle ma racje...
Jay
Nie pamiętam co się wczoraj wydarzyło. Chyba musiałam ostro zabalować, głowa mi pęka... Przewracam się na drugi bok. Nie, no... Nie wierzę! Piętnaście po szóstej, żebym się o tej godzinie przebudził? Coś się ostatnio ze mną dzieje... Zamykam oczy próbuję zasnąć. W głowie słyszę refren "The way we are"... Nie znoszę dj-owskich rytmów. Tylko jedna osoba budzi się na ten dzwonek..... Nath.
Nathan
"Lecę przez miasto. Sam nie wiem jak się tu znalazłem. Szukam czegoś bardzo istotnego. Owe "coś" wiele dla mnie znaczy. Wiem! Czuję pod skórą, to jest gdzieś tutaj... Tutaj pośrodku zgliszczy - paleniska, szukam jednej malenkiej roślinki - nadziei - ostatniej oznaki życia..."
Zrywam się na baczność. Huk towarzyszący otwieraniu drzwi mojego pokoju, wybudził by umarłego. Przede mną stoi Loczek w ręcę trzyma mojego Blackberry, z którego wydobywają się dźwięki pobudki "never say never, say good bye". Patrzę zdezorientowanym wzrokiem na wczesnego gościa. W końcu ten rzuca we mnie telefonem:
- Wyłączysz to wreszcie?! - wrzeszczy na mnie.
Trzymam urządzenie w ręcę, wpatruje się w nie. Naprawdę nie wiem po co je nastawiłem na tak wczesną porę. W końcu Jay nie wytrzymuje. Wyłącza sprzęt, rzuca na moje poduszki i wychodzi z pokoju trzaskając drzwiami. Po chwili zza ściany, która dzieli nasze pokoje słyszę donośne chrapanie. I ja się dziwię, że on nie ma dziewczyny? Fanki raczej też nie byłyby zadowolone faktem, że ich idol w trakcie snu przypomina niedźwiedzia w gawrze...
No.. I gdzie ten telefon? Proszę, proszę, on to nawet mój potrafi zgubić. O.. jest. Przeglądam spis połączeń, ostatnie wiadomości... nic... Nic co by wyjaśniało powód nastawienia budzika. Siadam na łóżku i wpatruje się w niedomknięte drzwi mego pokoju. Heh... chyba będę musiał założyć jakąś zasuwkę albo zamek... Z taką myślą kładę się na materacu, splatam ręcę za głową i pogrążam się w świecie swoich myśli... Wycieńczony tak skomplikowanym procesem, sam nie wiem, kiedy zasypiam...
Max
Śpię, a raczej spałem.. Obudziło mnie gwałtowne potrząsanie za ramiona. Leniwie otworzyłam oczy. Przedemną stał Seev w brązowym, niedźwiedzim szlafroku, oklapnięte włosy zakrywały mu oczy, pod którymi gościły sine wały - efekt nieprzespanej nocki, a raczej hucznego wieczoru. Siva w totalnym nieładzie? Nie powiem, nie często się to zdarza.
- Max, no Max.. Wstawaj! - zabrzmiało w moich uszach. Posłusznie odrzuciłem kołdrę. Teraz stałem przed Sivą tylko w bokserkach i... białych skarpetkach?!
- Co jest? - spytałem nadal zaspanym głosem. Nadomiar złego sam przestraszyłem się własnego oddechu. Bądźmy szczerzy cuchnę jak tuńczyk w oliwie zza komody...
- Ktoś dzwoni do drzwi - odrzekł Seev, a ja popatrzyłem się na niego jak na największego kretyna.
- I co związku z tym? - dopytywałem.
Siva westchnął teatralnie, przyjmując przy tym pozę z wybiegu:
- No przecież ja nie otworzę drzwi w takim stanie! Jak ja wyglądam?!
Zlustrowałem wzrokiem Sivę, zakrytego szczelnie szlafrokiem. Następnie przeniosłem wzrok na siebie. Tak moje poplamione bokserki i śnieżno białe skarpetki wyglądały o niebo lepiej. Machnąłem ręką i zabierając po drodze spodnie zeszedłem na dół.
Kayla
Kev przyjechał po mnie, według umowy, za piętnaście dziewiąta. Przynajmniej jeden punktualny. Teraz od dziesięciu minut dobijaliśmy się do drzwi chłopaków...
- To są jakieś żarty, tak? - wzdychałam oparta plecami o ścianę.
- Nie, no.. Tym razem chyba nie zapomnieli - odezwał Kev, który dalej niestrudzony wciskał przycisk dzwonka do ściany. Nie zdziwię się, jeżeli przy okazji go popsuje.
- Tak, można na nich polegać, to zwykłe....
W tej chwili drzwi otworzyły się i stanął w nich Max zapinający pasek jakiś zeszmaciałych jeansów.
- Kayla? Kev? Co wy robicie tak wcześnie? Stało się coś? - myślałam, że wybuchnę. Za dwadzieścia minut mieliśmy być w rozgłośni radiowej, po drugiej stronie miasta!
- Wywiad, radio, dzisiaj, teraz - powiedziałam.
- Ale tego nie było w planie! - krzyknął Seeva znajdujący się na schodach na piętrze.
- Nastąpiła zmiana planów, mówiłam wam wczoraj - cedziłam przez zęby.
- Ja nic nie pamiętam - rzekł Jay, który w tej chwili wyszedł z kuchni ściskając kartonik mleka.
- Może dlatego, że byłeś zalany w cztery... - Kev złapał mnie za łokieć:
- Spokojnie...
- Gdzie Nath? - spytałam, a stałam się przy tym taka słodka, że aż mnie w środku zemdliło.
- U siebie - usłyszałam głos Toma dobiegający z łazienki. Miałam ochotę go uściskać, czyżby jedyny porządny? Jak się później okazało... Miał kaca i to takiego, że niestety nie potrafił się rozstać z muszlą klozetową. Nic tylko pobłogosławić ich związek.
Weszłam schodami na piętro. Rozkład mieszkania chłopaków znam na pamięć. Trafiłabym po omacku. Zapukałam do pokoju i nic... Co miałam zrobić? Weszłam.
Nathan
"Po raz kolejny śniłem... W tym śnię była wielka sala z podwyższeniem, na którym stałem. Scooter wypowiadał jakąś wzruszającą mowę. Mówił jaki to jestem odpowiedzialny, dbam o szczegóły... Potem wypowiadała się reszta zespołu, powiedzieli, że to tylko dzięki mojej dojrzałości udało im się być tak zorganizowanym drużyną. W rogu sali stał Kev z jakąś blondynką, a obok Kay... Patrzyła na mnie z wielkim podziwem. Tak!! Udało mi się! Zaimponowałem. W tym momencie ludzie zaczęli rzucać w moim kieruku bukiety i...."
I... obudziło mnie mocne uderzenie w tył głowy.
- Auuuu - zawyłem. Rozejrzałem się po pokoju. Na półce, znajdującej się obok łóżka opierała się Kayla. W jednej chwili cały wczorajszy wieczór, a raczej wydarzenia nocy stanęły mi przed oczami. Już zrozumiałem po co był mi ten budzik...
Kayla
Patrzyłam na Natha. Nie mówiłam nic. Po raz kolejny uświadomił, że nie można mu zaufać. Właściwie dziwię się, co wszyscy w nim widzą? Opakowanie? - niewyrośnięty osiemnastolatek z przydługawą grzywką, charakter? - nie można na nim polegać, głos? Kwestia gustu...
Podsumowując, pusta jagodzianka. Tak, moja babcia miała cukiernię...
Czy on w końcu przestanie się na mnie gapić?! Co ja niby jestem?
Specjalnie patrzyłam się w przestrzeń za nim, splotłam ręcę na klatce piersiowej, zacisnęłam wargi.
- To co teraz robimy? - usłyszałam głos, za którym tak wiele serc szaleje.
- My? Nic. Ty schrzaniłeś, ja naprawiam. Jak zawsze. Za pięć minut na dole - rzekłam i wyszłam z pokoju. Po drodzę usłyszałam jeszcze wzdychnięcię Nathana:
- I znowu wracamy do punktu wyjścia...

"Hacemos uno pasos por delante...Os dejo por un tiempo...y das un paso atrás tres...."

Jest! Udało się, napisałam :)
Tak naprawdę mogłabym pisać dalej, ale pomyślałam, że nutka niepewności Wam nie zaszkodzi ^^ Przepraszam, że musieliście tyle czekać, ale życie Lose my mind nie jest łatwe...
Cóż, co o tym rozdziale? Lepiej się nie wypowiadam, bo niektórzy mogą zrobić mi krzywdę...
Dziękuję Wam za wspaniałe komentarze i dobre słowo. Naprawdę czytam to i stwierdzam, że nie zasługuję. No, bo co ja takiego tu robię? Sporo osób mówi mi, że czyta, ale nie pozostawia po sobie śladu... :( Dlatego proszę, jeżeli przeczytasz napisz choć jedno słowo. To wiele dla mnie znaczy. Ja? Proszę o komy? Do czego to doszło :D

Kolejna sprawa jest taka, że dostałam kilka (chyba niezasłużonych) nominacji. Bardzo za nie dziękuje. ♥ Tyle, że nie potrafię ich spełnić tak jak się powinno. Bo jak anonim z podpisu ma wyznaczyć blogi do nominacji i je poinformować? To wbrew zasadą. Dlatego postanowiłam, że odpowiem na nominacje, a ponieważ są już trochę podstarzałe, nie będę nominować kolejnych. Chcę Wam tylko zaznaczyć, że Wasze opowiadania są niezwykłe - wspaniałe! <3 Tak, czytam wszystkie, ale jestem w tyle, więc na razie nie ma komentarzy... Będą. :)
Tak, więc nominację...
Nominacja od Tiny do The Versatile Blogger Award - czyli 7 faktów o mnie....                          Trudne - chcecie mnie czy Lose my mind? O Anonimie wiecie wszystko z wstępu, czyli to trudniejsze, albo zrobię mieszankę ^^

1. Znajomi z twittera i blogów są dla mnie niekiedy ważniejsi od tych z reala.
2. Gdybym miała wybrać między byciem "mną", a anonimem z podpisu - wybrałabym to drugie :)
3. Na ten moment Lose my mind przeczytało lub jest w trakcie czytania 127 opowiadań. O.o
4. Nie wiem kim jestem - cały czas poszukuję siebie...
5. Moje pomysły na cytaty biorą się z doświadczeń życiowych. :)
6. Nie jestem fałszywa. Mówię to co myślę lub milczę... Nie każdemu to się podoba.
7. Jedyna rzecz, której w życiu bym nie oddała to moja pamięć. Pamiętam dużo szczegułów z przeszłości. Niestety wpływają one na moje zachowanie :(

Jej, naprawdę nie łatwo tak o sobie pisać :)

Następna nominacja jest od Jayla aww - Liebster Award
Piszę pytanie i zaraz odpowiedź - łatwiej :)

1. Ulubiony zespół? - Słucham wszystkiego, nie mam ograniczeń, ale jak trudno wywnioskować od końca stycznia 2010 roku jest to The Wanted :)

2. Co najbardziej lubisz jeść? - Cytrusy!!! ^^ Od wyboru do koloru ♥

3. Twoje dwa najbardziej ulubione kolory? - Czemu tylko dwa? :( Fiolet, błękit, granat, zieleń...

4. Jakie jest Twoje największe marzenie? - Nie powiem, bo się nie spełni... Chociaż na tą chwilę stało się ono drugim... Na pierwszym miejscu stoi powrót do zdrowie pewnej bardzo ważnej dla mnie osoby. Twitter wie o co chodzi.

5. Góry vs morze? - Góry!!!!!!!!!!!! :)

6. Pop vs rock? - Mówiłam, że słucham wszystkiego... Nie wiem, zależy od poczucia humoru. Zresztą teraz ciężko odróżnić ostrzejszy pop od łagodnego, balladowego rocka.

7. Budyń vs kisiel? - Kisiel :p

8. Masz twittera? - Oczywiście! Jak mogłabym nie mieć? To zbrodnia xD @LajlaLosemymind

9. Lubisz długie spacery? - Tak, uwielbiam. ♥ Można się wtedy wyłączyć, pomyśleć albo zresetować...

10. Co najgłupszego zrobiłaś w życiu? - Dużo rzeczy... Ale tą jedną mogę opowiedzieć publicznie xD Moje znajome zamknęły mnie w kabinie w męskiej toalecie... Pukałam w drzwi, jednak po chwili wyszły i zostałam sama. Jakoś musiałam wyjść, więc postanowiłam wyślizgnąć się pod drzwiami. Kiedy wyczołgiwałam się i już prawie wyszłam, drzwi do łazienki otworzyły się i stanął w nich  chłopak - na oko, dwa lata starszy ode mnie. Jego mina WTF?? Wstałam, powiedziałam, że drzwi się zatrzasnęły i minęłam go cała czerwona. (No tak tylko nie wyjaśniłam mu co ja robiłam w męskim kiblu^^). Okazało się, że ów chłopak był z kumplami na zakupach i potem stał za mną i moim znajomymi w bardzo długiej (dla mnie aż za) kolejce do kasy. Nie muszę mówić, że oczywiście opowiedział o tym swoim kumplą i cały czas żartowali sobie z moimi znajomymi, a ja co jakiś czas też się uśmechałam z wielkim burakiem na twarzy xD Teraz już taka wstydliwa nie jestem. Prawda Angelika? Akcja z Nathanowym na konkursie z Wos-u .:D

11. Czego nigdy nie zamierzasz zrobić/ zjeść? -  Nigdy ponownie nie zaufam osobie, która już raz zawiodła moje zaufanie. Jestem bardzo pamiętliwa. Mogę udawać, że coś się nie stało, ale nigdy nie zapominam, ani nie przestaje to dla mnie istnieć. Jedzenie? Nigdy nie wezmę do ust "śluzowców" - ślimaki, małże, krewetki, mięso rekina, gotowany kurczak.... (dużo tego, pod względem gastronomicznym jestem niestety wybredna).

O, ostatnia nominacja od Angelika TW :) - również Liebster Award
Angelika dała takie pytania, że łatwiejsze są chyba na egzaminie. Na żadne nie umiem odpowiedzieć .:D Ale spróbuję...

1. Ulubiona piosenka? - Ale, że TW czy ogólnie? Słucham wszystkiego. Staroci także ♥ Wszystko zależy od mojego humoru. Mam tak zwane piosenki dnia... Nie, no przykro mi naprawdę nie potrafię podać.. :( Nawet z TW nie potrafię...
Ale jeżeli chodzi o Anonima z podpisu to Lose my mind :)
Ale z polskich wokalistów, jeżeli chodzi o teksty, to polecam Gabriela Fleszera - naprawdę ♥

2. Twoje największe marzenie? - Chyba wiesz... Ale tak jak wyżej nie powiem, bo się nie spełni, ale poza tym mam ich dużo. Moje czołowe musiało oddać miejsce ważniejszemu. Pragnę, aby wyzdrowiał i wszystko wróciło do normy. Bo go brakuje ♥

3. Kim chcesz być w przyszłości? - Weź się tymi pytaniami... No właśnie .:) Usuwaczem zanieczyszczości miejskich! xD A tak poważnie to naprawdę nie wiem. Moim hobby jest menagerka i reżyserka, ale po tym ciężko z pracą. Poza tym, niektóre marzenia powinny pozostać tylko marzeniami ;_;  Tak, więc pójdę albo na prawo, albo na medycynę. Fajna rozbierzność, co nie? A wy co mi proponujecie? Bo ja naprawdę nie wiem :( A czasu coraz mniej...

4. Ulubiony zespół/artysta? - Mam ich mnóstwo. Jestem strasznie niezdecydowanym człowiekiem  -,- No to wymieniam to co na tą chwilę przychodzi mi do głowy xD The Wanted, Nickelback, Linkin Park, Dappy, Gabriel Fleszer, Boyz II Men..... itd. do nieskończoności ^^

5. Ulubiony film? - Mogę prosić chociaż o jedno łatwe pytanie? :) Z filmami to u mnie tak samo jak z musyką... Ech, tak sobie myślę co mi przychodzi do głowy... Musical - Dirty Dancing 2, komedia - Angus, stringi i przytulanki, katastroficzny - Pojutrze, s-f Transformers (wiem, dziwna jestem, ale I am Optimus Prime ^^), sensacyjne - oooo.. tego jest dużo.... niech będzie TAXI (nic innego nie przychodzi mi teraz do głowy), horrory - (wolę thillery) ale nich będzię... Koszmar z ulicy Wiązów, thillery - wszystkie z Nicolasem Cage ^^, ale Kult, romansidła - Szkoła uczuć, dramat-obyczajowe - nie, no, nie wymyślę, ale oglądam... niech będzie "Marley i ja"... Ostatnio mam wogóle mało czasu na telewizję. A i jeszcze, te.. filmy muzyczne, oczywiście Step Up & Street Dance - wszystkie, bezwyjątku :)

6. Czego się boisz? - Swoich myśli... Tego co moja wyobraźnia i przeszłość może ze mną zrobić... Tego, że nie uda mi się spełnić siebie i będę żałować. Ale najbardziej czasu, że mi go zabraknie, że nie uda mi się zrobić tego co zamierzam... Że  zbyt późno odnajdę siebie...

7. Miłość czy przyjaźń? - Przyjaźń. Przyjaciel cię nie zawiedzie, nawet jeżeli przyjaźń wygaśnie, pozostanie wzajemny szacunek, a z drugą połówką różnie bywa...

8. Co lubisz jeść? - Wreszcie proste pytanie! Dziękuje :) CYTRUSY, CYTRUSY I JESZCZE RAZ CYTRUSY!!! xD

9. Zajęcia w wolnym czasie? - Przykro mi, ale nie posiadam wolnego czasu :) Szkoła, dom, obowiązki to ja, a twitter, to opowiadanie, oraz komentowanie blogów to Lose my mind >:)
Pracujemy 20h na dobę, w pozostałych czterech godzinach śpimy (jak dobrze idzie) ^^
A poza tym piszemy recenzję filmów, książek i szukamy newsów muzycznych. Czemu piszę w liczbie mnogiej? xD

10. Jak opiszesz się w kilku słowach? - Lose my mind xD Schizofremiczka :) Szczera, empatyczna, wredna, czasami chamska, irytująca, w internecie zwariowana i nieprzewidywalna >:)

11. Wymarzone miejsce zamieszkania? - Chętnie zwiedziłabym cały świat ^^ Mieszkać na stałe? Nie wiem. Wiem jak się mieszka w moim mieście, gdzie indziej - nie wiem. Ale jak sobie marzymy to w Polsce - Kraków *.* Za granicą? Londyn, Manchester, Liverpool, Wenecja, Rzym, kiedyś miałam fazę na Hiszpanię, Los Angeles? Dużo tego... A i tak nie ruszę tyłka z mojego Poznania .:)

WooooHooooooooo!!!! Udało się - skończyłam. Zanudziłam? Napewno... Bardzo dziękuję za wytrwałość. Pozostało mi jeszcze poinformować Was na tt. A właśnie nie lubię spamić i naciskać na komentarze..., więc jeżeli chcecie być informowani - napiszcie. ♥
Pisanie dla Was to sama przyjemność....
Naprawdę jesteście świetni i jedyni w swoim rodzaju...
Chyba sobie nie zasłużyłam, na poznanie tylu wspaniałych osób ♥♥♥
Do następnego.... :)